Het is bijna appeltijd. Tijdens de harde wind vielen er al een aantal uit de bomen. Deze zijn nog te hard om gewoon te eten, maar wel geschikt voor appelmoes of appelazijn verwacht ik. Er is veel te zeggen over appelazijn maken. Eerst maar een officieel recept
Appelazijn
Voor 1 liter appelazijn:
500 g appelresten (schillen en -klokhuizen)
1 liter (kraan)water
doekje
Elastiekje
2 liter pot van glas
glas dat mooi in de pot past
Doe de appelresten in de pot en giet het water erover. Zet het glas in de pot zodat alles mooi is ondergedompeld. Dek af met het doekje en maak goed vast met het elastiekje zodat er geen beestjes bij kunnen. Laat staan bij kamertemperatuur, niet in direct zonlicht.
Na een dag zie je dat er bubbeltjes in het water ontstaan. Door de gisting ontstaat er koolzuurgas. Het proces is begonnen. Controleer elke dag of alles nog goed onderstaat. Herschik indien nodig.
Na twee à drie weken (afhankelijk van temperatuur, suikergehalte van de schillen, hoeveelheid) zal de gisting zo goed als stilvallen. Alle suikers van de appelschillen zijn omgezet in alcohol. Die alcohol is nu klaar om te verzuren tot azijn. Verwijder schillen en klokhuizen (zeef ze er uit) en bevestig het doekje weer op de pot.
Laat de pot nu drie à zes weken staan. Roer regelmatig om extra zuurstof toe te voegen en de azijnzuurbacteriën blij te houden. Proef de eerste keer na drie weken. Is de azijn goed zuur? Dan is hij klaar! Je kan hem nu in een fles gieten en afsluiten. Bewaar de appelazijn liefst op een donkere plek. (Recept via Velt)
Tijdens het verzuringsproces ontstaat na een tijdje een ‘azijnmoeder’. Dat is een gelei-achtige substantie en deze kun je gebruiken als een soort turbo voor het maken van je volgende portie appelazijn. Voeg de volgende keer deze azijnmoeder toe na het uitzeven van de appelschillen. De verzuring tot azijn zal dan veel sneller gaan!
Hieronder zet wordpress waarschijnlijk veel reclame. Het is jammer, hoort bij een gratis account. Voor de reclame ben ik niet verantwoordelijk. 🤷🏻♀️